Tijdens de jaren die ik nu als verloskundige aan het werk ben, heb ik heel wat trends en nieuwe ontwikkelingen voorbij zien komen. Toen ik net aan het werk ging beviel iedereen “gewoon” in bed, nu doe ik steeds meer bevallingen op de baarkruk of in bad.
Ook op het gebied van echo’s is er veel veranderd. In het begin kreeg een zwangere alleen een echo als ze echt geen idee had wanneer haar laatste menstruatie was geweest. Later werd de termijn echo een standaard echo. Nog wat later kwam daar de 20-weken echo bij. Een tijdje later werden de eerste pretecho-bureaus gestart.
Met het begin van deze bureaus ontstond er weer een hele nieuwe trend. Vroege echo, geslachtsbepaling en 3D/4D echos werden steeds populairder.
Vooral de geslachtbepalingsecho wordt steeds vaker gemaakt. Het geslacht van de baby blijft soms nog wel een mooi bewaard geheim van de aanstaande papa en mama, maar steeds vaker worden er complete gender revealpartys gegeven. Waarbij de een het nog een beetje bescheiden houdt met een taart met roze en/of blauwe vulling, worden er complete zalen afgehuurd voor de grote onthulling. Super feestelijk natuurlijk! Ondertussen ben ik al een aantal keer op zo’n party geweest en iedere keer als ik na afloop naar huis ga, denk ik terug aan mijn eigen zwangerschappen.
Ik stam dus nog uit de tijd dat je een termijnecho en 20 weken (net nieuw hahaha) mocht laten maken. Wat een geluk hadden wij dat er tijdens de zwangerschap van onze oudste een pretechobureau in onze regio werd geopend. Wij kozen ervoor om bij 26 weken een 3D-echo te doen. Tot op het moment dat we van huis vertrokken waren we er niet over uit of we het geslacht al wilden weten. Mijn man was stellig, hij wilde het niet weten en dus koos ik ervoor om het ook niet te weten. Ik zou dan toch mijn mond niet kunnen houden tegen hem en het idee van een verassing leek me toch ook wel leuk. Tijdens het maken van de echo deed de echoscopiste haar best de bewuste plaatjes te vermijden. En mede dankzij mijn verwondering over ons prachtige kind heb ik er tijdens de echo ook geen seconde aan gedacht om zelf op te letten of het per ongeluk toch voorbijkwam.
Zo gebeurde het dat ik 12 weken later beviel van een gezonde baby met 2 setjes kleding bij de kruiken, een blauw setje en een roze setje. Na de bevalling duurde het wel even voordat we doorhadden dat we een dochter hadden gekregen. Op de een of andere manier was er vooral de opluchting dat ze huilde en mooie roze was (je blijft toch ook verloskundige).
Drie jaar later was ik zwanger van de tweede. Naast de termijnecho en 20 weken echo kozen we weer voor een 3D echo bij 26 weken. We hadden ervoor gekozen om het geslacht weer een verassing te laten zijn. Tijdens de echo was ik weer net zo verwonderd als bij de eerste. Dus ook bij deze echo heb ik niet op het geslacht gelet. Grappige was wel dat ik overtuigd was, dat het dit keer een jongetje was. Alles was anders. Mijn overtuiging was zo sterk dat ik naast de genderneutrale setjes (nu hip, toen gewoon witte kleertjes zonder blauw of roze) alleen een paar blauwe pakjes had gekocht.
Veertien weken later beviel ik weer van een gezonde baby, wat een rijkdom! Waar het bij onze oudste echt even duurde voordat we nieuwsgierig werden naar het geslacht, wist ik het gelijk toen ik het hoofdje van de baby zag. Deze baby was een kopie van haar zus, het was gewoon een meisje!!
Ondanks met mijn twee ervaringen om het geslacht niet te weten voor de bevalling, weet ik niet wat ik zou doen als ik weer zwanger zou zijn. Het wel-weten heeft naast veel praktische voordelen ook wel leuke kanten. Je kan gericht shoppen en je hoeft je hoofd niet te breken over twee namen (hoewel het ook handig kan zijn toch een naam achter de hand te hebben). Voor mijn man blijft zijn mening staan, voor hem geen genderreveal. Hij houdt wel van de verrassing (al zou hij bij een nieuwe zwangerschap na 11 jaar wel een lichte hartverzakking krijgen hahaha).
Ben jij trouwens nieuwsgierig of het een jongen of een meisje is? Klik hier om ‘7 manieren om het geslacht van je baby te voorspellen’ te downloaden.
Liefs,
Erna
Verloskundige/echoscopist en moeder van Tessa en Kyra
